Het is wellicht een gewaagde uitspraak, maar tekenen is een van de belangrijkste kunstvormen. De reden? Schilderkunst kan bijvoorbeeld niet zonder tekenen. Aan de basis van een schilderij ligt doorgaans altijd eerst een schets of tekening, de voorstudie of voorbereidende schetsen. Dit geldt eveneens voor beeldhouwen. Natuurlijk zijn er wel kunstenaars die, zonder van tevoren iets op papier te zetten, meteen met de kwast of beitel aan de slag gaan, maar over het algemeen wordt er eerst een basis opzet gedaan.
Waarnemingstekenen
Waarnemingstekenen is het “tekenen naar de natuur”. Hierbij richt de kunstenaar zich op de zichtbare werkelijkheid, en probeert wat hij of zij ziet op een zo natuurlijk mogelijke manier weer te geven. Als voorbeeld hiervan kun je denken aan stillevens die worden nagebootst of het tekenen van portretten van mensen of dieren.
Voor waarnemingstekenen is wel enige verfijning in de tekentechnische basistechnieken vereist. Zo dient de kunstenaar de volgende aspecten onder de knie te hebben:
- Ee
n goede materiaalbeheersing - Een gecontroleerde opbouw van het werk
- Het juist toepassen van de compositieleer
- Het waarnemen en juist kunnen weergeven van diepte en ruimte
- Het juiste gebruik van perspectief
- Het zien en vastleggen van de diverse soorten licht en schaduw
- Lijnbeheersing
- Het aanbrengen van visuele hiërarchie in het werk
Verbeeldingstekenen
Verbeeldingstekenen daarentegen is het “tekenen naar de verbeelding”. Een kunstenaar probeert in dit geval een gevoel op papier neer te zetten. Hoe ervaart hij of zij op dat moment de realiteit, en hoe wordt dit uitgedrukt in geabstraheerde of abstracte tekenkunst. Bij verbeeldingstekenen kan het kunstwerk compleet voorstellingsloos zijn, ofwel een interpretatie van een herinnering, een voorstelling, een waarneming of een idee. Dit is dus een stuk onbegrensder dan waarnemingstekenen.
